کد مطلب:77886 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

حکمت 085











و حكی عنه ابوجعفر محمد بن علی الباقر-علیهماالسلام-انه، صلی الله علیه، قال: «كان فی الارض امانان من عذاب الله سبحانه و قد رفع احدهما، فدونكم الاخر فتمسكوا به، اما الامان الذی رفع فهو رسول الله، صلی الله علیه و آله و اما الامان الباقی فالاستغفار، قال الله، عز من قائل (و ما كان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما كان الله معذبهم و هم یستغفرون).» یعنی و حكایت كرده است از امیرالمومنین علیه السلام، ابوجعفر پسر علی بن الحسین امام محمد باقر علیهماالسلام كه آن حضرت، صلی الله علیه گفت كه بود در زمین دو چیز امان دهنده ی از عذاب كردن خدای سبحانه و به تحقیق برداشته شد در میان شما یكی از آنها، پس در نزد شما است امان دیگر، پس چنگ در زنید به آن، اما امانی كه برداشته شد، پس آن رسول خدا، صلی الله علیه و آله، بود، اما امانی كه باقی است پس استغفار و طلب مغفرت كردن از گناهان است. گفته است در قرآن خدائی كه غالب بر هر گوینده است كه (نبوده است خدا كه عذاب كند بندگان را و حال آنكه تو در میان ایشان باشی و گفته است كه نبوده است خدا عذاب كننده ی بندگان و حال آنكه ایشان استغفار كنند و طلب كننده ی بخشایش گناهان باشند).»